Smaczne Podróże - Smak Życia
Blog o podróżach po Polsce i świecie • Informacje praktyczne
Malownicze trasy trekingowe na Snowdon, Tryfan oraz Cader Idris w Parku Narodowym Snowdon. Dojazd do parkingów, dystans oraz przykładowe czas przejścia szlaków oraz kolejka na szczyt.
Niezależnie od tego, czy chcesz wspiąć się jedną z sześciu ścieżek na Snowdon, zdobyć Tryfan, pokonać Cader Idris w południowej Snowdonii, czy zwyczajnie spacerować po urokliwych Walijskich miasteczkach Park Narodowy Snowdonia jest super miejscem na odpoczynek. Wszystkie wspomniane szczyty są warte uwagi i uważam, że każdy znajdzie tam coś dla siebie.
Niesamowite krajobrazy oraz bardzo duża ilość szlaków co roku przyciąga do parku tysiące turystów. Jest to świetne miejsce na spacery zarówno dla początkujących, jak i bardziej zaawansowanych. Ciekawe tereny, warte są nawet wielokrotnych odwiedzin.
Bez różnicy, którą z wspomnianych gór wybierzemy, zawsze będzie towarzyszyła nam zapierająca dech w piersiach sceneria – o ile tylko pogoda nie spłata nam figla i nie zasnuje wszystkiego chmurami lub mgłą. Co niestety w wyższych partiach jest bardzo częste.
Na Snowdon prowadzi 6 głównych tras, o różnym stopniu trudności, a wzdłuż najbardziej uczęszczanej trasy biegnie również kolejka. Poniżej krótka charakterystyka szlaków oraz ceny biletów kolejki.
Ścieżka Llanberis jest najdłuższa i moim zdaniem najlepiej przygotowana, albo inaczej, najbardziej wydeptana.
Szlak biegnie głównie przy torze Snowdon Mountain Railway. Przed otwarciem linii kolejowej w 1896 roku odwiedzający mogli wybrać się na szczyt na mule z przewodnikiem.
Wychodząc na Snowdon, wielokrotnie zastanawiałem się jak wygląda przejażdżka kolejką na szczyt. Ze względu na cenę nigdy się na to nie zdecydowałem, ale jest to dobra opcja dla rodzin z dziećmi, inwalidów, osób które nie lubią się męczyć, a chcą zobaczyć szczyt lub dla osób które przeliczyły się ze swoimi siłami i są zbyt zmęczone, żeby zejść. Wyjście szlakiem Llanberis może i nie jest trudne, ale i tak potrafi zmęczyć ;).
Kolejka jest zamknięta na okres zimowy, a wraz z nią restauracja na szczycie. Także w okresie od września do marca koniecznie należy zaopatrzyć się we własny prowiant. Sugeruję również być przygotowanym w szczycie sezonu. Po pierwsze długie kolejki do restauracji – nawet po kawę, po drugie spore ceny, a chyba nikt nie lubi przepłacać. Prawda?
Od 20 marca 2020 kolejka przez kilka tygodni będzie kursowała tylko do stacji Clogwyn, która mieści się na 3/4 wysokości góry. Otwarcie całej trasy nastąpi na przełomie kwietnia i maja – wszystko uzależnione jest od warunków pogodowych.
Trasa/rodzaj biletu | Cena dla osoby dorosłej | Cena dla dziecka |
Llanberis – Snowdon w dwie strony (Lokomotywa napędzana olejem silnikowym) | £31.00 | £21.00 |
Llanberis – Snowdon w jedną stronę (Lokomotywa napędzana olejem silnikowym) | £23.00 | £18.00 |
Llanberis – Clogwyn w dwie strony (Lokomotywa napędzana olejem silnikowym) | £25.00 | £15.00 |
Llanberis – Clogwyn w jedną stronę (Lokomotywa napędzana olejem silnikowym) | £20.00 | £11.00 |
Tradycyjna lokomotywa parowa Llanberis – Snowdon w dwie strony | £40.00 | £30.00 |
Bilet dla rannych ptaszków Llanberis – Snowdon w dwie strony wyjazd o 9:00 rano | £25.00 | £16.00 |
Tradycyjna lokomotywa parowa kursuje od maja do września – bilety tylko w obie strony.
Lokomotywa napędzana olejem silnikowym kursuje od marca do października.
Początek trasy jest szeroki i równy. Po drodze znajdują się ruin kopalni miedzi oraz jezioro Llydaw – jeśli nie planujecie wyjścia na szczyt, do tego momentu można bez obaw spacerować z dziećmi. Dalej szlak prowadzi do “Niebieskiego Jeziora” Glaslyn, skąd wspina się stromo piargiem w kierunku szlaku Pyg Track.
PYG Track uważa się za najtrudniejszy z sześciu szlaków na Snowdon. Droga prowadzi u podnóża Crib Goch. Po dotarciu do Bwlch y Moch szlak rozwidla się; w prawo na szczyt Crib Goch, a w lewo prowadzi wzdłuż jeziora Llydaw zboczem góry. PYG Track stopniowo pnie się w górę, do momentu połączenia się z Miners’ Track. Później jest bardziej stromo i trochę trudniej.
W Bwlch y Moch można skręcić w prawo i dostać się na Snowdon przez Crib Goch. Spory odcinek szlaku prowadzi granią – jest bardzo wyeksponowany. Trzeba uważać na wiatr i opady. Fizycznie trasa była dla mnie dużo lżejsza niż PYG Track, ale często było trzeba wspierać się rękoma.
Ścieżka została nazwana na cześć Sir Edwarda Watkina, liberalnego posła do parlamentu i przedsiębiorcy kolejowego, który stworzył szlak z kamieniołomu South Snowdon na szczyt. Był to pierwszy wyznaczony szlak w Wielkiej Brytanii. Oficjalne otwarcie miało miejsce w 1892 roku.
Początek ścieżki jest szeroki i w miarę równy, ale wraz z wysokością droga staje się kamienista, a następnie przecina luźne piargi.
Jest to najcichszy szlak na Snowdon, ale oferuje najbardziej uderzające surowe, górskie krajobrazy. Pierwsza mila wspina się stopniowo po starym torze, który służył kamieniołomowi łupków Bwlch Cwm Llan. Potem szlak prowadzi skalistym terenem, do grzbietu Llechog.
Niektóre części ostatniego odcinka prowadzą wąską i skalistą ścieżką ze stromymi zboczami poniżej, należy tam zachować szczególną ostrożność.
Nazwa szlaku wywodzi się od przewodnika górskiego o imieniu John Morton, który nazywał siebie „Snowdon Ranger”. Na początku XIX wieku zbudował karczmę w miejscu, w którym dziś stoi schronisko młodzieżowe YHA. Karczma była znana jako „Snowdon Ranger”, „Snowdon Inn” lub „Glanllyn”.
Ścieżka wspina się stopniowo w górę, wokół stoków Moel Cynghorion do Bwlch Cwm Brwynog. Następnie prowadzi stromo na ramie Clogwyn Du’r Arddu, po czym łączy się ze ścieżką Llanberis, a następnie ze szlakami PYG i Miners.
Tryfan, mimo że nie jest najwyższą górą w UK jest jednym z najbardziej znanych szczytów w Wielkiej Brytanii. Mówi się, że nie można dotrzeć na szczyt góry bez użycia rąk. Twierdzi się również, że nigdy nie wybierzesz tej samej trasy. Byłem na szczycie tylko raz, ale uważam, że jest w tych stwierdzeniach sporo prawdy; ścieżki rozchodziły się na każdym kroku i wielokrotnie używałem rąk do asekuracji. Szczyt nie jest wysoki, bo ma 917.5 m n.p.m., ale nie należy do prostych i tak jak innych gór, tak Tryfana nie wolno lekceważyć.
Tryfan North Ridge
Przewyższenie – 600 metrów, Dystans 2 km, Czas 3-4 godziny.
Tryfan South Ridge
Przewyższenie – 600 metres, Dystans 3.2 km, Czas –2.5 godziny.
Tryfan’s Heather Terrace
Przewyższenie 600 metrów, Dystans 2.5km, Czas –2.5 godziny.
Tryfan’s Plan B – the Tryfan Circuit
Przewyższenie 490 metrów, Dystans 7.6 km, Czas –3.5 godziny.
Cadair Idris leży na południowym krańcu Parku Narodowego Snowdonia. Szczyt jest bardzo popularny wśród spacerowiczów.
Nikt nie jest pewien, skąd pochodzi nazwa Cader Idris (Krzesło Idrisa). Niektórzy twierdzą, że Idris był bohaterem narodowym, zabitym w bitwie przeciwko Saksonom około 630 r.n.e. Niektórzy twierdzą, że był gigantem, a jeszcze inni łączą Idris z legendą Artura.
Legendy nawiązujące do gigantów mówią, że duże głazy na niższych zboczach są pozostałościami po ich kamiennych bitwach.
Szlak Pony Path jest główną trasą w górę Cader Idris od strony Dolgellau. Ścieżka zaczyna się przy wejściu na farmę Tŷ Nant. Jest to bezpieczna trasa, która oferuje fajne widoki.
Minffordd Path o długości ok. 3 mil jest prawdopodobnie najkrótszą ścieżką na Cader Idris; ale wiąże się to z największym przewyższeniem (2850 stóp, 869 m). Trasa zaczyna się tuż obok centrum dla zwiedzających, ale nie jest dobrze oznakowana.
Llanfihangel y Pennant Path jest najłatwiejszą trasą na Cader Idris, ale za to najdłuższa. Szlak rozpoczyna się we wsi Llanfihangel y Pennant i łączy się z Pony Path. Może brakować imponujących widoków, ale atutem jest długość trasy i brak tłoku.
Wybierając się do Wali, nie zawsze trzeba wychodzić na najwyższe szczyty, można wybrać mniej wymagające, ale równie przyjemne szlaki, których w tamtej okolicy nie brakuje. Poniżej kilka przykładów.
Jak widzicie, opcji jest wiele i każdy znajdzie coś dla siebie niezależnie od stopnia zaawansowania i chęci. Nawet jeśli nie lubicie chodzić po górach, warto wybrać się w tamte strony dla klimatycznych miast, miasteczek i ładnych plaż.
Czy warto kupić buty Nagaba? • Smaczne Podróże - Smak Życia
[…] Walijskie szczyty i trasy trekingowe […]