Atrakcje Reykjaviku – co można zobaczyć w jeden dzień

 

 

Cmentarz był pierwszym punktem, który odwiedziłem. Położony on był obok mojego hostelu, więc po przejściu kilkuset metrów byłem na miejscu. Odwiedziłem tam grób załogi polskiego statku Wigry, który zatonął u brzegów Islandii w 1942 roku. Wychowałem się nad jeziorem Wigry, więc nie mogłem ominąć grobu marynarzy. Bardzo spokojne miejsce. Fossvogskirkjugarður podzielony jest na sekcje i łatwo można trafić do kwatery numer B42, gdzie znajduje się grób.

W wyniku wypadku zginęło 25 członków załogi, w tym 12 Polaków:

• Władysław Grabowski – kapitan
• Zygmunt Lewicki – I oficer
• Czesław Nowak – III oficer
• Wacław Przybysiak – radiooficer
• Charles Peach – radiooficer łącznikowy (Kanadyjczyk)
• Brunon Schmidt – I mechanik
• Jerzy Zieliński – II mechanik
• Aleksander Trućko – III mechanik
• Marian Lewandowski – p.o. bosmana
• Gardar Magnusson – starszy marynarz (Islandczyk)
• Reginald Smalwood – starszy marynarz (Brytyjczyk)
• Tadeusz Stachura – starszy marynarz
• Witold Zeles – starszy marynarz (Łotysz)
• Arthur Bernes – marynarz (Brytyjczyk)
• William Catterell – młodszy marynarz (Brytyjczyk)
• Jan Chmielewski – palacz
• John Dixon – palacz (Brytyjczyk)
• Ahmed Essa – palacz (Egipcjanin)
• Franciszek Grzela – palacz
• Ragnar Palsson – palacz (Islandczyk)
• John Ross – palacz (Brytyjczyk)
• Edward Strarola – palacz (Łotysz)
• Julian Caroll – kucharz (Brytyjczyk)
• Roman Grabowski – steward

Nazwisko 27. członka załogi, Brytyjczyka, nie jest pewne.

Źródło Wikipedia

 

Perlan to muzeum i punkt widokowy w jednym. Część muzealną, w której mieści się lodowa jaskinia odpuściłem, ale punktu widokowego nie mogłem sobie odmówić :). Platforma została umieszczona na zbiornikach z ciepłą wodą. Rozciąga się z niej widok na miasto i okolicę. Pobliskie góry zrobiły na mnie niesamowite wrażenie. Piękny widok.

Bilet w cenie 490 ISK tylko do wejścia na punkt widokowy. Można kupić go online lub na miejscu w kasie. Do Perlan jeżdżą darmowe busy, które wyruszają spod Harpa Music Hall & Conference Center. Kursują one od 9.00 do 17.30,  co 30 min.

 

Przylatując na lotnisko Keflavik sugeruje kupno biletu Premium w dwie strony. Zostaniemy zawiezieni na przystanek leżący najbliżej naszego noclegu.

Dwaj główni operatorzy to:

• Airport Direct (pomarańczowe autobusy) 6.770 ISK
• Flybus (białe autobusy) 6.950 ISK

Podane ceny obowiązują przy rezerwacji online. W przypadku Airport Direct nie wiem, czy ceny są takie same w kasie na lotnisku.

Człowiek w podróży liczy każdy grosz. Żałowałem 1000 koron i kupiłem zwykły bilet w jedną stronę na stację autobusową. Będąc na BSI stwierdziłem, że nie chcę mi się maszerować 30 min z 30 kg do hostelu. Wziąłem taxi i zapłaciłem 1900, czyli dojazd kosztował mnie o 1000 koron więcej niż bilet Premium – zrobiłem biznes życia :).

 

Na FB istnieje grupa „Skutlarar!„, gdzie można zamówić tańszy przejazd samochodem lub alkohol.

 

Na Islandii alkohol może kupić osoba powyżej 20 roku życia. Do tego obowiązują określone godziny, w których możemy go kupić w sklepach:

 Opcja dowozu trunków jest ponoć bardzo często używana.

Bary nie mają takich restrykcji jak sklepy, ale ceny są dużo wyższe. Najtańsze piwo w lokalu jakie udało mi się kupić Gull kosztowało 590 ISK (ok. 20 zł).

W określonych godzinach można trafić na Happy Hours. Stworzono nawet aplikacje Appy hours, która informuje, gdzie w danym momencie można kupić piwo w promocji. Aby zaoszczędzić na alkoholu najlepiej nie pić go wcale :).

 

Nie bójcie się włączyć transmisji danych. Islandia nie jest członkiem UE, ale obowiązuje tam umowa roamingowa. Internet z Orange działał mi bez zastrzeżeń, bardzo ułatwia to podróż. Operator poinformuje was wiadomością o koszcie połączeń, SMS-ów oraz transmisji danych.

 

Miasto nie porwało mnie od razu. Reykjavik zyskał w moich oczach po przejściu się Downtown.

Było sporo blaszakow, ale i one zaczęły mi się podobać – w tej części miasta budynki były bardziej kolorowe niż w pozostałej.  Znalazło się również kilka murali i sporo klimatycznych lokali.

 

Reykjavik jest dobrze przygotowany pod turystów. Na lotnisku i w hotelach są darmowe mapki (przynajmniej w Capital In, gdzie się zatrzymałem). Autobusy na lotnisko Keflavik kursują bardzo często, przynajmniej jeden na godzinę. Masa agencji turystycznych oferuje mnóstwo wycieczek, najbardziej znaną jest Golden Circle.

 

Wynajęcie samochodu i podróż na własną rękę również nie jest problemem.

 

 

 

 

 

Patronat medialny: TVP3 Białystok oraz Wrotom Podlasia

Wsparły mnie firmy:  Relax oraz Meind