Stara Biblioteka mieści się w Dublinie na terenie Trinity College. Znajduje się tam największa w Irlandii kolekcja najcenniejszych rękopisów i książek drukowanych. Zbiory to ponad 6 milionów pozycji, w których znajdują się zarówno najstarsze bogato zdobione i ręcznie wykonane księgi, jak i również drukowane książki, czasopisma, rękopisy, mapy oraz nuty.
Starą bibliotekę uznaje się za jeden z największych skarbów kulturalnych Irlandii.
Czego się spodziewać podczas zwiedzania Starej Biblioteki w Dublinie?
Do biblioteki wchodzi się przez sklep biblioteczny. Następnie przechodzi się na wystawę Book of Kells „Zamieniając ciemność w światło”, a później do skarbca, gdzie można zobaczyć tom Księgi z Kells i inne powiązane rękopisy. Kolejnym etapem zwiedzania jest Długa Sala, w której w dębowych regałach znajduje się 200 000 najstarszych książek biblioteki.
Długa Sala jest główną komnatą Starej Biblioteki. Uznawana jest za jedną z najpiękniejszych bibliotek na świecie, muszę przyznać, że jest tam niesamowity klimat, nawet mimo tłumów. Kamera niestety tego nie odda.
Jedną z charakterystycznych cech biblioteki jest jej zapach spowodowany naturalnym starzeniem się książek, wanilią, skórą, czekoladą i piżmem.
Sala ma prawie 65 metrów długości, a jej regały są wypełnione po brzegi księgami.
W momencie budowy, między 1712, a 1732 rokiem, regały na książki znajdowały się tylko na niższym poziomie, z otwartą galerią. W latach pięćdziesiątych XIX wieku półki były już całkowicie zapełnione. W 1860 roku podwyższono dach, aby umieścić więcej regałów na górnej galerii.
We wschodniej części galerii znajduje się czytelnia dla studentów oraz naukowców, którzy po uprzednio złożonej prośbie mają możliwość obejrzenia wybranych ksiąg.
Długa Biblioteka była inspiracją do stworzenia Biblioteki Jedi w drugiej część Gwiezdnych Wojen Atak Klonów.
Popiersia w Długiej Sali Starej Biblioteki
Oprócz książek w Długiej Sali znajdują się marmurowe popiersia. Tworzenie tej kolekcji rozpoczęło się 1743 roku, kiedy zamówiono pierwsze 14 rzeźb.
Popiersia przedstawiają wielkich filozofów i pisarzy świata zachodniego, a także mężczyzn związanych z Trinity College w Dublinie – sławnych i mniej znanym. Za najwspanialsze popiersie w kolekcji uznawany jest wizerunek pisarza Jonathana Swifta, autora Podróży Guliwera.
Żadne z popiersi nie przedstawiało kobiety. Teraz byłaby z tego niezła haja, ale wtedy był to standard, ponieważ kobiety nie miały wstępu do kolegium. Spokojnie, przed końcem 2022 roku mają się tam znaleźć 4 popiersia wybitnych kobiet ze świata nauki.
- Rosalind Franklin – biofizyczka
- Lady Augusta Gregory – irlandzka dramatopisarka i specjalistka od folkloru.
- Ada Lovelace – matematyczka
- Mary Wollstonecraft – pisarka i działaczka walcząca o prawa kobiet, prekursorka feminizmu.
Innym skarbem, który można zobaczyć w Długiej Sali to jedna z nielicznych zachowanych kopii Proklamacji Republiki Irlandii z 1916 roku, którą Patrick Pearse odczytał przed Pocztą Główną na początku powstania wielkanocnego.
W drugiej gablocie znajduje się harfa, która jest najstarszym tego rodzaju instrumentem w Irlandii. Wykonano ją z dębu i wierzby, prawdopodobnie w XV wieku. Wizerunek harfy widnieje na wszystkich drukach rządowych, monetach i paszportach, oraz na etykietach piwa Guinness.
Z wykorzystaniem wizerunku harfy na piwie wiąże się ciekawa historia, o której możecie przeczytać w poniższym tekście.
Co to Ksiega z Kells?
Księga z Kells to jeden z największych skarbów Irlandii, jest to iluminowany rękopis religijny z okresu średniowiecza. Napisany po łacinie, zawiera cztery Ewangelie Nowego Testamentu i został wykonany przez celtyckich mnichów w klasztorze Columban na Iona, około 800 roku.
Księga z Kells wzięła swą nazwę od opactwa w Kells, leżącego w hrabstwie Meath w Irlandii, w którym manuskrypt przechowywany był przez większość średniowiecza.
Podobnie jak inne księgi z tamtego okresu, Księga z Kells została wykonana na wyprawionej skórze cielęcej, zwanej welinem.
Do wykonania manuskryptu wykorzystano skóry z 185 cieląt!
Aby przygotować welin, skóra była moczona w wapnie, po czym sierść i inne pozostałości, były z niej zeskrobywane za pomocą noża. Tak wyrobiona skóra była rozciągana na drewnianej ramie do suszenia. Welin był doskonałym materiałem do pisania, ponieważ w przypadku pomyłki skryby, mógł on zwyczajnie zdrapać błąd za pomocą noża.
Do nanoszenia atramentu, używano piór wykonanych z lotnych piór łabędzi lub gęsi. Każda skóra ma stronę z sierścią i stronę wewnętrzną,
Księga z Kells jest umieszczona w specjalnej gablocie monitorującej światło i stały poziom wilgotność, aby zachować ją w najlepszej kondycji. Księga otwarta jest na jednej stronie przez około 8 tygodni, po czym przewraca się kartę.
Czym ozdabiano stare księgi?
Do zdobienia Ksiegi z Kells (Book of Kells) wykorzystano pigmenty stworzone z łatwo dostępnych lokalnych materiałów. Głównym atramentem stosowanym w piśmie był atrament z żółci żelazowej wytwarzany z rozgniecionych galasów dębowych, siarczanu żelaza i gumy zmieszany z dodatkiem wina lub octem.
Galas to narośle pojawiające się drzewach i krzewach. Występują one na liściach korzeniach, łodygach, przybierając różnorodne kształty i barwy.
Z czego pozyskiwano kolorowe atramenty
- Błękit to barwnik indygo pozyskiwany z urzetu barwierskiego, rośliny szeroko uprawianej w celu barwienia odzieży.
- Fiolet pozyskiwano z porostów.
- Żółty kolor wytworzono z siarczanu arsenu, określano go złotym pigmentem, ponieważ lśnił jak złoto.
Kamienie Ogham – starożytny alfabet
Oprócz ksiąg w bibliotece znajdują się kamienie zwane Ogham, które wzięły swoją nazwę od starożytnego alfabetu używanego przez Irlandczyków.
Pismo czytano pionowo. Zapisywano je w formie różnych kombinacji i nacięć wzdłuż pionowej osi, oznaczające różne litery i dźwięki. Kamienie Ogham można znaleźć w Irlandii, głównie na południowym zachodzie, a także na terenie Walii, Szkocji, Anglii i Wyspie Man. Alfabet Ogham uważany jest za pogański system pisma. Ostatnie badania datują większość zachowanych kamieni na V i VI wiek naszej ery, czyli na początek chrześcijaństwa w Irlandii.
Sprawdź również:
- Zwiedzanie Fabryki Guinnessa i ciekawostki o piwie Guinness
- Grobla Olbrzyma i legenda Finna McCool, czyli atrakcje w Irlandii Północnej
- Szkocja – Zwiedzamy Edynburg
- Wioska Dean w Edynburgu
- Gdzie można zobaczyć maskonury w UK + ciekawostki
Pingback: Zwiedzanie Dublina – atrakcje w Irlandii - Smaczne Podróże