Wakacje na Bali, czyli co warto wiedzieć przed wyjazdem (dojazd, wiza, ceny, sim)

Wakacje na Bali, czyli co warto wiedzieć przed wyjazdem (dojazd, wiza, ceny, sim)

Jak dotrzeć na Bali? Czy potrzebna jest Ci wiza? Dojazd z lotniska do centrum. Relacja z miesięcznej podróży.

Lotnisko na Bali

Denpasar Airport jest jedynym lotniskiem międzynarodowym na Bali. W 2018 roku port obsłużył ponad 6 500 000 pasażerów. Dla porównania Lotnisko Warszawa-Modlin 3 081 966, a Kraków Balice 6 769 369 osób. Jak pokazują liczby przez tak małą wyspę przewija się bardzo dużo osób. Jest to widoczne zarówno w Kucie, jak i Ubud gdzie udaje się większość przyjezdnych.

Lotnisko obsługuje najwięcej lotów międzynarodowych z Dubajem, Melbourne, Perth, Sydney, Kuala Lumpur, Manilą, Hong Kongiem, Szanghajem, Xiamen i Doha.

Wiza na Bali

Wiza turystyczna dla obywateli Polski do 30 dni nie jest wymagana, ale też nie może zostać przedłużona. Wszystkie formalności, załatwimy na lotnisku po przylocie bez żadnych opłat. Musimy tylko odpowiedzieć na kilka pytań; skąd, dokąd, na jak długo itp. Podczas każdej takiej procedury (niezależnie w jakim kraju) staram się zawsze uśmiechać, a nóż jeszcze nie spodobam się obsłudze lotniska i mnie nie wpuszczą :D. Taka moja lekka paranoja :).

Przy wjeździe do Indonezji paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy. Ubiegający się o wizę wielokrotną muszą w momencie złożenia aplikacji legitymować się paszportem ważnym minimum 18 miesięcy.

Przy dłuższych pobytach lub innych celach wyjazdu oraz w przypadku posiadania paszportu tymczasowego o wizę należy aplikować w Ambasadzie Indonezji w Warszawie.

Dojazd z lotniska

Przed rezerwacją noclegu, bądź bezpośrednio po niej warto w swoim obiekcie zorientować się, czy oferuje on transfer z lotniska. Najlepiej napisać maila z pytaniem, czy istnieje taka możliwość i jaki jest jej koszt.

W przypadku nocnego przyjazdu warto jest to też zrobić dla własnego portfela i bezpieczeństwa .

Z własnego doświadczenia uważam, że stawki przejazdu załatwionego przez hotel nie są wygórowane ponieważ obiekt chce mieć pewność, że gość trafi faktycznie do nich.

Wielu kierowców wybiera dłuższe trasy, żeby nas naciągnąć. Ma to oczywiście znaczenie tylko jeśli jedziemy na liczniku. W tym wypadku przydaje się internet i mapa na której możemy śledzić trasę w czasie rzeczywistym. Będziemy wiedzieć, czy kierowca jedzie według przybliżonej trasy. Nie należy panikować, gdy skręci on w drogę lekko odbiegającą od wyznaczonej na mapie, może być to spowodowane korkami, robotami drogowymi lub całkowitym brakiem drogi, znakami zakazu, których często nie ma na internetowych mapach.

Należy panikować dopiero, gdy kierowca minie kilka krzyżówek i konsekwentnie będzie jechał w innym kierunku. Wtedy trzeba stanowczo interweniować.

W naszym przypadku dojazd z lotniska w Denpasar do hostelu w Sanur o 2 w nocy kosztował 150 000 rupii indonezyjskich, w przybliżeniu 40 zł.

Poruszanie się po wyspie

Wszędobylscy taksiarze oferują przejazd lub wycieczki na każdym rogu. Trzeba przyzwyczaić się do ciągłego zaczepiania i zwyczajnie ich ignorować. Ceny przejazdów należy targować, ponieważ są zawyżone. Indonezyjczycy najwyraźniej uważają, że skoro stać cię na bilet i kilka tygodni urlopu, musisz mieć pieniądze. Sam fakt, że jesteśmy biali podnosi ich koszt.

Przykładowo przejazd samochodem na trasie Sanur – Paganbai (port z którego wypływają łodzie w stronę wysp Gili oraz Lombok) kosztował nas $20 dolarów, a jednodniowa wycieczka po Bali $35.

Wynajęcie skutera jest najlepszą opcją na ograniczenie wydatków oraz da Wam niezależność. Początkowo chaos i brak przestrzegania przepisów na drogach może przytłaczać. Tak przynajmniej było w naszym przypadku i minęło kilka dni zanim odważyliśmy się wynająć skuter. Wynajęcie własnego środka transportu było dobrą decyzją, która pozwoliła nam na zobaczenie mniej komercyjnej części wyspy.

Koszt wynajęcia skutera waha się zależnie od okresu najmu. Przy 9 dniowym najmie, po tarowaniu zapłaciliśmy 65 000 idr (ok.17 zł) za dzień. Przeważnie jest to kwota 70 000 – 90 000 idr.

W 9 dni przejechaliśmy ok. 500 km, za 100 000 idr (ok. 27 zł). Cena paliwa wynosi 10 000 do 13 000 za litr, zależnie od regionu. W mniejszych miejscowościach dla białego była dwukrotnie wyższa, w takich wypadkach należy się targować.

Przykładowy dystans i czas przejazdu skuterem

TRASACZAS PRZEJAZDU & DYSTANS
Ubud – Batur 1 godz. 3 min – 38 km
Ubud – cmentarz Terunyan 1 godz. 22 min – 42,4 km
Ubud – Lovina 1 godz. 57 min – 73,1 km
Lovina – Kubu 1 godz. 41 min – 71,1 km
Kubu – Batur1 godz. 7 min – 31,1 km
Batur – Ubud1 godz. 9 min – 42,9 km

Waluta w Indonezji

Mówią, że pierwszy milion trzeba ukraś, nie jest to do końca prawda :). Ty też możesz zostać milionerem :)! Wystarczy, że pojedziesz do Indonezji i wymienisz 500 zł, będziesz miał wtedy prawie dwie bańki :).

Kurs rupii indonezyjskich do złotówek

ZŁOTÓWKARUPIA INDONEZYJSKA ( Kod – IDR, symbol Rp)
2,00 zł 7550 Rp
5,00 zł 18,875 Rp
10.00 zł 37,775 Rp
20.00 zł 75,550 Rp
50.00 zł 188,875 Rp
100.00 zł 377,725 Rp
500.00 zł 1,888,625 Rp
1000.00 zł 3,777,250 Rp

Na początku każdego wyjazdu mam problemy z połapaniem się w nowej walucie, dlatego zabieram ze sobą małą ściągę. Już od kilku lat na stronie Coinmill wybieram interesująca mnie walutę, wycinam tabelę (program Narzędzie wycinania/Snipping Tool), drukuję ją, a następnie zaklejam taśmą bezbarwna. Tak przygotowane przeliczniki walut bardzo mi się przydawały na przestrzeni lat i wielokrotnie pozwoliły uniknąć przepłacenia. Przed każdym długim wyjazdem robię takie portfelowe ściągi w dwóch wariantach. W przypadku Indonezji był to: złotówki na rupie oraz dolary na rupie.

Jaką walutę zabrać na Bali?

Dolary amerykańskie, dolary australijskie, euro oraz funty są powszechnie wymieniane. W drogę przeważnie zabieram dolary amerykańskie. Jeśli również zdecydujecie się na taki wariant pamiętajcie, żeby zabrać tylko banknoty $50 i $100 dolarowe, do tego muszą być to nowe stówki. Dolary sprzed 1996 roku nie są akceptowane.

Większość lokalnych oczekuje zapłaty/napiwków w lokalnej walucie, wiec nie traćmy czasu na szukanie w kantorach 1 i 2 dolarówek. Drugim powodem, dla którego należy unikać zabierania niskiego nominału jest niższy kurs skupu – pierwszy raz spotkałem się z taką sytuacją.

Przykładowy kurs banknotów dolara amerykańskiego do rupii

WYSOKOŚĆ NOMINAŁU – DOLAR AMERYKAŃSKI $CENA W KANTORZE – RUPIA INDONEZYJSKA Rp
$100/50 142 000 Rp
$20/10 130 000 Rp
$5/2/1 105 000 Rp

Przed wymianą gotówki w kantorze należy zapytać, czy pobiera on prowizję. Dobry kurs na tablicy nie oznacza, że dostaniemy więcej. Takie kantory naliczają opłaty i podatki, finalnie kurs jest dużo niższy i do naszego portfela trafi mniej rupii.

Przy wymianie kwoty $1000 i powyżej należy okazać paszport oraz wypełnić kwitek. Nie jest to coś strasznego, ale można tego uniknąć wymieniając trochę mniejszą sumę np. $900.

Sim card na Bali

Lądując na wyspie wypytaliśmy kierowców oraz obsługę hotelu o najlepszą kartę sim. Większość osób poleciło TELKOMSEL. Karta 17 GB simPATI kosztowała 290 000 ind ( ok. 77zł). Kupiliśmy 2, po jednej na osobę. Ile GB faktycznie było na koncie tego nie wiemy. Ilość danych wystarczyła nam na cały miesiąc podróży; social media, komunikatory, YouTube, a wieczorami, gdy nie mieliśmy już siły na chodzenie oglądaliśmy seriale :). Zasięg był prawie we wszystkich odwiedzonych miejscach.

Przy kupnie karty musieliśmy okazać paszport. Pani zrobiła zdjęcie dokumentu wraz z kupioną kartą sim, po czym przesłała je wiadomością do szefa. Ten z kolei zarejestrował kartę online. Wszystko poszło sprawnie i bez problemu, choć załatwiliśmy to na małym straganie.

Szczepienia przed wyjazdem na Bali

Przyjezdni nie mają obowiązku posiadania szczepień, jednak przed wyjazdem do Indonezji proponowałbym zrobić lub przypomnieć chociaż podstawowe szczepienia; dur brzuszny, biegunka, żółtaczka typu A i B, wścieklizna. Przydadzą się one również na inne wyjazdy. Jeśli nie jesteście zwolennikami szczepionek może przekona Was fakt, że woda w tamtejszych kranach nie nadaje się do picia.

Niestety nawet jeśli się zaszczepicie dalej możecie zarazić się malarią lub dengą; na te choroby nie ma jeszcze szczepionek w oficjalnym użytku. Choroby te roznoszone są przez komary i na swoim przykładzie mogę powiedzieć, że denga nie była przyjemna. W tym wypadku należy zadbać o ochronę skóry, najlepiej z DEET o stężeniu 50%. Sugeruję zabrać również moskitierę.

Przed każdym wyjazdem należy skonsultować się z lekarzem, który doradzi Wam jak należy się zabezpieczyć w danym regionie.

Inne wpisy z podróży po Indonezji

Relacje z podróży po świecie

Najnowsze wpisy:

41 Comments

  1. Smutne że wszędzie chcą człowieka naciągnąć, oszukać, a Twoja skóra odgrywa tu rolę wiodącą. Na wszystko począwszy od trasy do hotelu po cenę benzyny, wynajem skutera… trzeba uważać. Marne to. Ale miejsce widoki rekompensują chciwość i lisi spryt człowieka. ja nie znająca angielskiego sama w takiej podróży leżę i kwiczę.

    • Arek

      Niestety, takie są stereotypy, biały w biednym kraju uważany jest za bogacza. Targując się z ludźmi, zawsze powtarzam, że jestem z Polski i nie zarabiam tyle co Australijczycy, czy Niemcy.

      Niekoniecznie leżysz i kwiczysz, wystarczy nauczyć się kilku liczebników. Można też zabrać kogoś bliskiego. Tam również nie wszyscy mówią po angielsku ;).

  2. agata

    świetne kompendium! szkoda że nie mieliśmy takiego przed wyjazdem 🙂

    • Arek

      No szkoda, ale nie ma tego złego ,co by na dobre nie wyszło. Teraz mamy własny poradnik :D.

    • Arek

      Nigdy nic nie wiadomo ;). Ja też nie myślałem, że kiedyś tam trafię, a jednak stało się :).

  3. Dzięki za ściągawę :). Co do walut – polecam aplikację XE.COM. Zaznaczasz sobie waluty, a później tylko przeliczasz. Apka działa offline, a kiedy połączysz się z internetem, zaktualizuje kurs o najnowsze dane z banków. Nie rozstaję się z nią w trakcie podróży po świecie.

    • Arek

      Dzięki za polecenie aplikacji ;), sprawdzę ją :).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *